چرا انتخابات در بزرگترین دموکراسی جهان به رفراندوم تبدیل شد؟ | همه آنچه از انتخابات هند باید بدانیم
رویداد۲۴ | لیلا فرهادی: بیش از ۱۰ درصد از جمعیت جهان، از کوه‌های هیمالیا تا جزایر آندامان قرار است طی یک انتخابات مهم، سرنوشت ۵۴۳ کرسی مجلس سفلی (لوک سبها) هند را برای مدت پنج سال تعیین کنند. انتخابات هند ۱۶ آپریل آغاز شده و تا ۱ ژوئن ادامه خواهد داشت. شمارش آرا ۴ ژوئن به پایان می‌رسد. این انتخابات یکی از مهمترین انتخابات‌ها در تاریخ هند خواهد بود. رویداد۲۴ در این گزارش علت اهمیت این انتخابات برای هند و جهان را توضیح خواهد داد.
چرا رای گیری در هند اینقدر طول می‌کشد؟
به تبع نظام پارلمانی بریتانیا که تا زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۷ در هند برقرار بود، دموکراسی هند یک سیستم پارلمانی چند حزبی با یک سیستم قانونگذاری دو مجلسی است. این بدان معناست که حزب یا ائتلاف احزاب که اکثریت را به دست می‌آورد، دولت تشکیل می‌دهد و نامزدی را برای نخست‌وزیری معرفی می‌کند. در انتخابات کنونی برای کسب اکثریت، یک حزب یا ائتلاف باید ۲۷۲ کرسی به دست آورد.
رای‌گیری در مناطق مختلف هند طی هفت روز انجام می‌شود: انتخابات در روز‌های ۱۹ آپریل، ۲۶ آپریل، ۷ می، ۱۳ می، ۲۰ می، ۲۵ می‌و ۱ ژوئن برگزار می‌شود.
نتایج روز ۴ ژوئن اعلام خواهد شد.
رای‌گیری در هند به صورت پلکانی انجام می‌شود تا کارکنان امنیتی بتوانند از مراکز رای‌گیری در سراسر کشور محافظت کنند.
کمیسیون انتخابات هند با استفاده از یک سیستم محاسباتی و راستی‌آزمایی پیچیده، آرا را شمارش خواهد کرد. پس از تکمیل شمارش آرا، دروپادی مورمو، رئیس‌جمهور هند، حزب برنده را برای تشکیل دولت دعوت می‌کند و رهبر آن حزب به عنوان نخست‌وزیر منصوب می‌شود. اگر هیچ یک از احزاب اکثریت مطلق را به دست نیاورد، حزب پیشتاز معمولاً با احزاب کوچکتر دیگر ائتلاف تشکیل خواهد داد.
در این انتخابات، میلیون‌ها دستگاه رأی‌گیری الکترونیکی استفاده خواهد شد که به مردم اجازه می‌دهد یا بین نامزد‌ها کسانی را انتخاب کنند یا «هیچ یک از موارد بالا» را انتخاب کنند.
رای‌دهندگان باید شهروند هند و ۱۸ سال به بالا باشند و برای شرکت در انتخابات ثبت‌نام کرده باشند. برای رای‌دادن در هند به کارت شناسایی معتبر هم نیاز است.
۱۳.۴ میلیون شهروند هندی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند نیز می‌توانند رای بدهند، اما برای انجام این کار باید ثبت‌نام کنند و به هند بازگردند.
این انتخابات در اصل برای انتخاب ۵۴۳ نماینده لوکسبها برگزار می‌شود و یک حزب یا یک ائتلاف برای تشکیل حکومت به حداقل ۲۷۲ کرسی نیاز دارد.
اعضای لوکسبها یا مجلس سلفی برای یک دوره پنج ساله به نمایندگی از یک حوزه انتخابیه انتخاب می‌شوند. برندگان باید بیشترین رای را به خود اختصاص داده باشند و مسئول تشکیل دولت، حزب یا ائتلافی است که بیشترین کرسی را به دست آورده است.
۱۳۱ کرسی مجلس به نمایندگانی از به اصطلاح «کاست‌های برنامه‌ریزی‌شده» یا «قبایل برنامه‌ریزی‌شده» داده شده است. این کاست‌ها در واقع گروه‌هایی هستند که به عنوان محروم شناخته شده‌اند و حدود یک چهارم جمعیت هند را تشکیل می‌دهند.
بر اساس بندی از قانون هند یک سوم کرسی‌ها به زنان باید اختصاص داده شود، اما این قانون تا چندین سال اجرایی نخواهد شد.
بیشتر بخوانید:
نیمی از جهان در انتظار تعیین سرنوشت | چه انتخابات‌های مهمی در سال ۱۴۰۳ برگزار می‌شود؟
مدعیان اصلی انتخابات هند چه کسانی هستند؟ چه کسی پیروز خواهد شد؟
رقابت در هند به طور معمول بین دو حزب بزرگ سیاسی هند است: حزب حاکم بهاراتیا جاناتا (BJP) و حزب مخالف کنگره ملی هند (INC).
BJP اولین بار در سال ۲۰۱۴ تحت رهبری نخست‌وزیر فعلی نارندرا مودی به قدرت رسید و اکنون با ائتلافی به نام اتحاد دموکراتیک ملی حکومت می‌کند. در انتخابات ۲۰۱۹، BJP پس از کسب اکثریت مطلق با ۳۰۳ کرسی پارلمان، از پیروزی قاطع برخوردار شد.
اکثر نظرسنجی‌ها پیروزی مودی و حزب ملی‌گرای هندو بهاراتیا جاناتا BJP را در مقابل ائتلاف اپوزیسیون به رهبری کنگره ملی هند و احزاب قدرتمند منطقه‌ای، پیش‌بینی کرده‌اند.
BJP در انتخابات سال ۲۰۱۹، ۳۰۳ کرسی به دست آورد و تمامی احزاب مقابل، در مجموع ۳۵۲ کرسی را به خود اختصاص داده بودند.
چالش اصلی در سال ۲۰۲۴، ائتلاف احزاب سیاسی به رهبری کنگره ملی هند، بزرگترین حزب مخالف BJP است. سیاستمداران کلیدی این ائتلاف عبارتند از مالیکارجون خارگ، رئیس کنگره، و همچنین راهول و پریانکا گاندی، فرزندان راجیو گاندی نخست وزیر سابق هند است. مادر آنها، سونیا گاندی، یکی از رهبران قدرتمند اپوزیسیون است، اما به اندازه سال ۲۰۱۹ در مبارزات انتخاباتی مشارکت نکرده است.
اگر ائتلاف اپوزیسیون موسوم به «هند» در انتخابات پیروز شود، مشخص نیست چه کسی نخست‌وزیر آتی خواهد بود. بیش از ۲۰ حزب عضو این ائتلاف هنوز نامزدی را معرفی نکرده‌اند. حزب «عام آدمی» Aam Aadmi (AAP) که در حال حاضر بر پایتخت هند حاکم است هم به همراه چندین حزب مهم منطقه‌ای دیگر، بخشی از ائتلاف اپوزیسیون BJP را تشکیل می‌دهند.
سه رهبر AAP اخیرا به اتهام فساد دستگیر شده اند. این حزب معتقد است بازداشت رهبرانش نتیجه انتقام‌گیری سیاسی مودی و BJP بوده است.
BJP در بخش‌های شمالی و مرکزی هندی‌زبان هند قدرت بالاتری دارد، اما اکنون در تلاش است در شرق و جنوب این کشور جای پای خود را محکم کند. سخت‌ترین چالش آنها در ایالت جنوبی تامیل نادو با ۳۹ کرسی است.
گزارش‌ها نشان می‌دهد بسیاری از رای‌دهندگان در ایالت تامیل نادو به افزایش قیمت‌ها، بیکاری و دوقطبی‌شدن مذهبی که توسط BJP ایجاد شده اعتراض دارند و به همین دلیل به تغییر در دولت فدرال رأی می‌دهند. سال ۲۰۱۹ حزب BJP هیچ موفقیتی در تامیل نادو نداشت و در سال ۲۰۱۴ یک کرسی به دست آورد.
بسیاری از منتقدان مودی طرح‌های رفاهی اخیر او را با هدف جلب رای تفسیر کرده‌اند. نارندرا مودی اخیراً طرح‌های رفاهی سخاوتمندانه‌ای را اجرا کرده است؛ طرح‌هایی از قبیل عرضه غلات رایگان به ۸۰۰ میلیون نفر از فقیرترین افراد هند و کمک هزینه ماهانه ۱۲۵۰ روپیه (۲۵ دلاری) به زنان خانواده‌های کم‌درآمد.
آگوست گذشته، هند یک مریخ‌نورد را روی ماه فرود آورد و چهارمین کشوری شد که به این شاهکار فضایی دست یافته است. یک ماه بعد، دهلی نو با موفقیت میزبان اجلاس G۲۰ بود. هرچند هندی‌ها تلاش‌های مودی برای پیشبرد سیاست‌های هند در صحنه جهانی را که باعث جذب سرمایه‌گذاری خارجی و حمایت ایالات متحده شده، تحسین می‌کنند، اما مودی با چالش‌هایی هم روبه‌رو شده است. در دوره دوم نخست‌وزیری مودی، دولت با سوء‌مدیریت در همه‌گیری کووید-۱۹، سطح بالای بیکاری و افزایش حملات علیه اقلیت‌ها و منتقدان دولت مواجه شده است.
چرا انتخابات هند مهم است؟ آزمون سکولاریسم هندی
مشارکت در انتخابات‌های هند اصولا بالاست. سال ۲۰۱۹، ۶۷درصد از هندی‌ها در انتخابات رای دادند که برای انتخاباتی به گستردگی و متنوعی هند، شاهکار کمی نیست. بسیاری انتخابات ۲۰۲۴ هند را آزمونی برای ارزش‌های دموکراتیک این کشور و نشانه‌ای از رفراندومی برای حمایت اکثریت هندی از حکومت ۱۰ ساله مودی می‌دانند.
اگر مودی برنده شود، پس از جواهر لعل نهرو، اولین نخست‌وزیر هند، دومین رهبر هند خواهد بود که برای سومین دوره قدرت را حفظ می‌کند.
هند بزرگترین دموکراسی جهان و پاسدار یکی از مهمترین اصول دموکراتیک یعنی «رواداری و تساهل» مذهبی بر اساس قاعده «سکولاریسم» است.
مودی اصرار دارد که تعهد هند به دموکراسی بدون تغییر بوده است. او در نشست سران «برای دموکراسی» در دهلی نو که در ماه مارس برگزار شد گفت که «هند نه تنها آرزو‌های ۱.۴ میلیارد جمعیت خود را برآورده می‌کند، بلکه به جهان امید می‌دهد که دموکراسی منشا قدرت است.»
اما اتفاقی که رخ داده این است که در دو دوره نخست‌وزیری مودی، آزادی‌های مدنی در هند مورد حمله قرار گرفته است. سیاست‌های هند در ده سال اخیر تبعیض‌آمیز بوده. اعتراضات مسالمت‌آمیز در نقاط مختلف هند به ویژه در کشمیر که منطقه مسلمان‌نشین هندوستان است، با قدرت سرکوب شده است. خشونت علیه اقلیت مسلمان در حال افزایش است و سازمان‌های دولتی، سیاستمداران مخالف را در پرونده‌های ادعایی فساد دستگیر کرده‌اند.
یک کمپین آزادی‌های مدنی بین المللی، تحت عنوان گروه «خانه آزادی» در هند می‌گوید که روزنامه‌نگاران و کسانی که دولت BJP را زیر سوال می‌برند مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
مودی می‌تواند ادعا کند که جایگاه جهانی هند به لطف اقتصاد رو‌به‌رشد و روابط نزدیکتر این کشور با ایالات متحده رشد داشته، زیرا آمریکا در این دوره از اتحاد با هند در برابر چین استفاده کرده است. اما این ادعا مانع از انتقاداتی که متوجه سیاست‌های مودی در تضعیف سکولاریسم هندی بوده نشده است.
این انتخابات رفراندومی برای شعار «هندو اول» مودی خواهد بود. شعاری که کاملاً در تضاد با ریشه‌های سکولار این کشور است. در ژانویه، مودی یک معبد هندو را در محل یک مسجد قدیمی افتتاح کرد و با عمل به این وعده دیرینه BJP، پایگاه رأی هندو‌های خود را مستحکم کرد، اما خشم مسلمانان را برانگیخت. در کنار ساخت معبد، دولت اجرای قانون اصلاح شهروندی ۲۰۱۹ را هم آغاز کرده که به سرعت تابعیت هند را برای همه اقلیت‌ها به جز مسلمانان پیگیری می‌کند و خودمختاری منطقه مسلمان‌نشین جامو و کشمیر را سلب خواهد کرد. از سوی دیگر دولت مودی قوانین ایالتی را وضع کرده که جلوی ازدواج میان هندو‌ها و مسلمانان را می‌گیرد. این سیاست‌ها ۸۰درصد از جمعیت هند را که هندو هستند، راضی نگه می‌دارد، اما همزمان ۱۴ درصد جمعیت کشور را که مسلمانند از خود بیگانه کرده است.
تنها ۱۴٪مسلمان؟ اشتباه نکردی؟ 
